Geschiedenis

De Stappenmethode van Rob Brunia en Cor van Wijgerden bestaat officieel vanaf 1987, toen verschenen de eerste uitgaven. De ontwikkeling ervan startte al in 1985.
In de jaren tachtig maakte Cor van Wijgerden veel stencils met opgaven voor de jeugd- en damestop van Nederland (hij was bondscoach van de KNSB). De vraag naar dergelijke stencils op lager niveau werd alsmaar groter en zo ontstond het plan om verschillende niveaus te ontwikkelen. Tegelijkertijd wilde de KNSB graag een alternatief voor Juniorenschaak van Withuis. De één-op-één benadering waarvan dat boek uitgaat, kwam door gebrek aan mankracht onvoldoende uit de verf.
De ervaren trainers Rob Brunia en Herman Grooten waren bereid te helpen. De laatste viel al na twee sessies af (vanwege de reistijd en de overlapping met het Brabantboek).
Door de schaaktechnische en didactische ervaring van de beide auteurs te bundelen werd een verantwoorde leermethode ontwikkeld die goed aansluit bij de ontwikkeling kinderen (en volwassen beginners!).
In 1987 werden de eerste handleidingen en (losbladige) stencils in eigen beheer uitgegeven. De KNSB vond het risico te groot. In 1990 verscheen de vijfde handleiding en was de lesmethode min of meer afgerond. Sindsdien zijn er flink wat aanpassingen en verbeteringen doorgevoerd. Helaas zonder Rob Brunia die begin 1991 door drukke werkzaamheden moest afhaken.

Een (onvolledig) overzicht van grote en kleine veranderingen sinds 1991:

Wat zou eventueel nog kunnen verschijnen?


Rob Brunia wilde eind 2004 weer enthousiast mee van de partij zijn. Dat is er niet meer van gekomen.

 

Op zondag 9 januari 2005 is Rob Brunia ten gevolge van een hersenbloeding plotseling overleden.

De eerste jaren was Rob nauw betrokken bij de ontwikkeling van de Stappenmethode. Hem te vragen om mee te helpen bleek een schot in de roos. Zijn kennis op het gebied van jeugdschaak was gigantisch. Zijn inbreng in vooral de lagere stappen was meer dan aanzienlijk.

Vanaf half 1985 kwamen we vrijwel elke donderdag van 9 tot 12 uur bij elkaar, 7 jaar lang. Na het afronden van de eerste 5 stappen stopte de samenwerking, hij had het eenvoudig te druk. Afspraken maken was onmogelijk. Al in september had hij alleen nog op de avond van 24 december een gaatje in zijn agenda.

In december 2004 kwamen we elkaar tegen bij een wedstrijd van zijn club Rotterdam. "Ik heb meer vrije tijd, kunnen we samen weer wat doen?", was zijn vraag. Eén sessie zijn we bij elkaar geweest. De tweede afspraak op 7 januari 2005 moest hij vanwege drukke werkzaamheden een week verzetten. Het is buitengewoon triest dat ook die afspraak is komen te vervallen.

Zijn verdiensten voor het Nederlandse schaak zullen vast door anderen breed uitgemeten worden. Dat is volkomen terecht, alleen is het jammer dat Rob dat tijdens zijn leven niet ietsje vaker heeft mogen horen.
Rob Brunia laat geen vrouw en kinderen na, wel veel schaakleerlingen en hoogbegaafde pupillen die hem heel erg zullen missen.

Cor van Wijgerden